Relevant textual alternative to the image

Hoe fijn is dat?! Of toch niet..?

Jeetje, wat was ik even overweldigd door alle lieve reacties op mijn eerste NLP blog.

Super fijn om te krijgen zou je denken toch?

Dat klopt zeker! En daarnaast was het voor mij nog niet zo makkelijk om mee om te gaan.

Ik word sowieso best ongemakkelijk van complimenten krijgen. Voorheen zou ik dan ontzettend mijn best doen om zo’n compliment te ontkrachten of zelfs negeren. Wat ik hiermee in feite deed is een cadeautje wat iemand aan mij wilde geven in de prullenbak gooien.

Inmiddels ben ik zover dat ik een complimentje of een aardige opmerking kan aannemen.

Maar zoveel als ik kreeg op mijn eerste NLP blog was best overweldigend! Nu er af en toe weer ruimte is om mij blij te voelen ben ik ook gewoon een beetje bang om dit weer kwijt te raken. En om dit dan ook nog te delen maakte het allemaal nog net even spannender. Helemaal niet gek natuurlijk en voor mij ligt daar weer een uitdaging om te kijken hoe ik daar mee om kan gaan.

Tijdens de NLP-opleiding hebben we het ook regelmatig gehad over geven en nemen. Hoe belangrijk het is om beide te kunnen. Ben je iemand die veel geeft? Probeer ook eens te nemen en een ander de ruimte te geven om iets voor jou te doen. Ben je iemand die graag neemt? Kijk dan eens wat het met je doet om te geven! Zelf heb ik het graag een beetje in balans maar ben ik het meest een gever. Ik vind het behoorlijk lastig om iets aan te nemen zonder iets terug te geven. Betaald de ander de rekening? Prima, maar ik betaal de volgende keer! Andersom, als ik iets geef doe ik dat omdat ik het leuk vind en verwacht ik helemaal niet dat de ander de volgende keer betaald.

Kerst is ook altijd zo’n leuke. Hoeveel mensen maken van tevoren afspraken? Een paar kleine cadeautjes kopen voor elkaar of bijvoorbeeld 1 cadeau van een bepaalde waarde voor iemand.

Nu is het mij al een paar keer gebeurd dat vrijwel niemand zich hier aan hield behalve IK! Nu kun je vast wel raden hoe ik mij hier bij voelde. Dit jaar was ik vastbesloten om niet weer in dezelfde situatie te komen dus besloot ik om het anders aan te pakken. Ik heb mijn zusje even aan de tand gevoeld en omdat ze niet wilde liegen gaf ze toe. Wel zei ze nog dat dit helemaal niet de bedoeling is en dat dit een keus is van henzelf. Dat mijn situatie hierin gewoon anders is dan die van de rest en dat ze het daarom juist leuk vinden om te geven omdat zij daarin wat meer ruimte hebben.

Ik vond mijn eigen ongemakkelijke gevoel en vooral het voorkomen hiervan op dat moment belangrijker en ik zou koste wat het kost nog iets regelen. Een dag later was ik hier nog steeds veel over aan het nadenken. Er voelde iets niet goed maar ik kon mijn vinger er nog niet op leggen. Ik besprak het mijn moeder en na een heel gesprek was het mij duidelijk. Wat ik had gedaan was eigenlijk ontzettend onaardig. Inmiddels heb ik ook tegen mijn zusje gezegd dat ik dit niet had mogen doen en zijn we tot een compromis gekomen. Ik ga binnenkort lekker voor iedereen koken. Zo heb ik toch nog een klein beetje het gevoel dat ik iets terug kan geven én ik heb hier weer een hoop van geleerd!

Kijk eens hier voor welke opleiding ik aan het volgen ben..

Volg ons: