Het klinkt misschien te mooi om waar te zijn maar om met een beroemd persoon in contact te komen heb je maar zeven mensen nodig. Het is een kwestie van beginnen te vragen in je eigen kring van familie, collega’s en kennissen en via via krijg je Barack Obama, de paus of wie dan ook te spreken.
Dit verhaal had ik al meerdere keren gehoord en ik wilde het wel eens uittesten. Mijn doel was dat ik binnen zes maanden zeven mooie, interessante vrouwen zou ontmoeten.
En het is me gelukt. Ik heb ontdekt dat mensen je graag willen helpen. En dat bereik je door tactisch te vragen. Ik vroeg dus niet: ‘Ik wil Katja Schuurmans spreken en kun je iets voor me regelen?’ maar ik zei: ‘Mijn droom is om Katja Schuurmans eens te ontmoeten, wat zou jij me adviseren?’ En dan gaan de mensen voor je aan het werk.
Katja Schuurmans was dus inderdaad de eerste vrouw op mijn lijstje. Met haar had ik een leuk gesprek in het restaurant van studio SBS op het Mediapark in Hilversum.
De tweede vrouw was Chantal Janzen. Ik sprak haar in haar kleedkamer in het De La Mar Theater waar zij de rol van Rachel, de vrouw van André Hazes in de musical ‘Hij gelooft in mij’ speelt.
Voor Eva Jinek ging ik naar het restaurant ‘De stal’ vlakbij het museum Naturalis in Leiden waar haar vriend Freek Vonk (ook) werkt. Tegenwoordig belt Eva me iedere zondagavond om te vragen hoe ik haar talkshow ‘Jinek’ vond.
Doutzen Kroes was nummer vier. Hoewel ze als topmodel zeer bezet is en over de hele wereld reist, genoot ik met haar van een High Tea in de lounge van het Amstelhotel.
Voor Oprah Winfrey ben ik naar haar appartement in New York gereisd. Ik voelde me net Ivo Niehe in de TV show met dat prachtige uitzicht op het Vrijheidsbeeld.
Koningin Máxima is een schat van een vrouw maar, als lid van het koninklijk huis wordt ze behoorlijk afgeschermd.
Maar ook haar heb ik ontmoet. Het moest wel incognito. Ik had me vermomd met een pruik met lang haar, een baardje, een oude verschoten regenjas en een grote hoed.
Máxima was op gympies, droeg een gewassen jeans en had haar postzakkenjasje van Jan Taminiau aan.
Want niemand verwacht dat onze koningin met een oude zwerver een glaasje rosé drinkt bij de fonteinen voor Hotel American in Amsterdam. Om niet herkend te worden kun je ook de context veranderen.
Wie was de zevende vrouw? Het was geen BN-er, toch moest ik voor haar de meeste moeite doen.
Haar naam noem ik niet. Wat ik wel wil zeggen is dat we veel voor elkaar betekenen en ik graag wat ervaringen etc. met haar wilde delen. Onze communicatie bestond in feite alleen uit e-mailberichtjes en telefoongesprekken op een krakende lijn in de auto.
Het was alsof ik haar, gezien haar grillige agenda, een afspraak afdwong. Enerzijds voelde ik me een beetje een drammer, aan de andere kant vond ik het stoer dat ik doorzette. En uiteindelijk was het heel fijn dat we samen konden lunchen.
De boodschap van mijn verhaal is dat het de moeite waard is om, ook als het niet zo gemakkelijk is, toch je best te doen om elkaar persoonlijk te ontmoeten.
Ik heb deze ervaring ook in mijn werk. Ik doe heel veel per e-mail en telefonisch maar soms merk ik dat dit tekort is. Als je wat meer de tijd neemt om met elkaar aan tafel te gaan zitten kom je tot veel betere resultaten en wordt je communicatie steeds beter. Ook via de e-mail.
Het mag toch niet zo zijn dat het gemakkelijker is om met een celebrity in contact te komen dan met je eigen familie, vrienden en andere echt belangrijke personen?
